Beyoğlu İstiklal Caddesi’nde her zaman görmeye alıştığımız seyyar satıcılar, sokak müzisyenleri ve Suriyeli mülteciler dışında bambaşka biri vardı. Yanındaki karton kutunun üzerine “Şefkatle sarılmak 1 lira” yazan orta yaşlı bir kadın “Gelin sarılalım” diye bağırıyordu. Yurtdışında sarılmak, öpüşmek gibi eylemler içeren özel günlere ya da protesto gösterilerine alışkınız. Ancak bu durum Türk insanına çok yabancı. Bu sebeple caddeden geçenlerin çoğu şefkatini 1 lira karşılığında onlara satmayı teklif eden bu kadına garip ve anlamsız gözlerle bakıyordu. Fakat “50 kuruş versem kucaklaşabilir miyiz” ya da “1 liraya iki kez kucaklaşsak olur mu” deyip kadına sıkı sıkı sarılanlar da vardı.
EMEKLİLİK PARASI
Biraz uzaktan izledikten sonra yanına yaklaşıp sohbete başladık. Selma Hanım 52 yaşında, hastabakıcı. Kişisel gelişim kursuna gidiyor. 1 lira karşılığında kucaklaşmasının sebebi de emekliliği için gerekli olan parayı toplamak. Kendini şöyle ifade ediyor: “Geleceğim için paraya ihtiyacım var ve satabilecek hiçbir şeyim yok. Ben de insanlarla şefkatimi paylaşmaya karar verdim.”
