İrlanda Adasında büyük bir kıtlık yaşanmış, İrlanda halkının, o günün şartlarında en önemli ve ana besin kaynaklarından olan patetes zirai bir hastalık sebebiyle tarlalarda çürümüştü.
O dönemlerde İrlanda, İngiltere’nin sömürgesi altındaydı ve İrlanda'ya hakim olan zengin İngiliz çiflik sahipleri, patates dışında farklı ürünler de yetiştiriyorlardı.
Ancak yetiştirdikleri bu ürünleri yüksek askeri güvenlik tedbirleri altında İngiltere’ye ithal ediyorlardı. Yani açlıktan kırılan İrlanda halkı umurlarında bile değildi.
Ingiltere sömürgesi İrlanda halkı, büyük bir kıtlıkla karşı karşıyaydı. Tarihte "kara kıtlık", "büyük kıtlık", olarak tanımlanan o günleri ben "soykırım" olarak nitelendiriyorum.
"Çünkü 1840 yılında yaşanan büyük kıtlık(soykırım)’da, 1 milyon İrlandalı açlıktan ölmüş ve 2 milyonu aşkın İrlanda’lı da başka ülkelere göç etmeye mecbur kalmışlardı."
Kıtlıkla beraber, İrlanda’da çeşitli hastalıklar baş göstermişti. İrlanda halkı, çaresiz bir şekilde dışarıdan gelecek yardımları bekliyor, ve fakat gelen yardımlar yetersiz kalıyor, açlık ve hastalıklar, halkın yakasını bırakmıyordu.
Ülke nüfusunun yüzde 25‘i hayatını kaybetmiş ya da göç etmişti.
Göç etmek zorunda kalan İrlandalıların bindiği gemilere ise "Tabut Gemiler" denilmekteydi. Yolculuk yapanların çoğu gemilerde ya açlıktan ya da hastalıktan ölüyorlardı.