Peygamberimi (s.a.v.) bir gün çarşıdan eve giderken, iki gözü iki çeşme ağlayan küçük bir kız çocuğu ile karşılaştı. Peygamber (s.a.v.) çocuğa:
Neden ağlıyorsun? diye sordu.
Küçük kız
Ben bir hizmetçiyim. Ev sahibi un almam için bana para vermişti. Ama ben parayı kaybettim, dedi.
Peygamber (s.a.v.) üzerinde olan bütün parayı küçük kıza verdi. Ancak küçük kız hala ağlamaya devam ediyordu.
Peygamberimiz (s.a.v.) :
– Kaybettiğin paraya kavuştun, hala niye ağlıyorsun, diye sordu. Küçük kız:
– Eve geç kaldım, beni dövmelerinden korkuyorum, dedi. Peygamber (s.a.v.) küçük kızın elinden şefkatle tuttu: